Hyperhidrose betekent overmatige transpireren. Transpireren is één van de belangrijkster manieren waarop het lichaam afkoelt. Mensen met hyperhidrose produceren echter zweet in veel grotere hoeveelheden dan nodig om hun temperatuur te regelen. Ongeveer 0,5% van de bevolking lijdt aan een vorm van hyperhidrose.

Er bestaan twee vormen hyperhidrose

1. De meest voorkomende is gelokaliseerde hyperhidrose. Bij 30-40% van de patiënten betreft dit de oksels. Andere plaatsen zijn de handpalmen en voetzolen. Het gezicht kan ook aangedaan zijn, maar dat gebeurt minder vaak. De oorzaak van gelokaliseerde hyperhidrose is meestal onbekend. Een aantal neurologische ziektes kunnen ermee gerelateerd zijn. De meeste patiënten zijn echter kerngezond.
2. Gegeneraliseerde hyperhidrose treft het hele lichaam. Het komt minder vaak voor en wordt meestal veroorzaakt door een ziekte zoals hyperthyreoïdie, infectie, of suikerziekte. Als de ziekte behandeld wordt, houdt het overmatige transpireren meestal op.

Diagnose

De diagnose hyperhidrose kan gemakkelijk op grond van het verhaal van de patiënt en het klinisch beeld worden gesteld. Aanvullend onderzoek is alleen nodig indien er bijkomende klachten zijn die wijzen op een onderliggende aandoening. Dit laatste is dus voornamelijk het geval bij gegeneraliseerde hyperhydrose.

Jodium-zetmeel test

Met de jodium-zetmeel test is gemakkelijk de plaats van overmatig transpireren op te sporen en wordt gebruikt om gelokaliseerde hyperhidrose aan te tonen. Hierbij wordt de huid goed afgedroogd en ingesmeerd met 20% jodium in alcohol. Na droging wordt er zetmeel (poeder) over de behandelde huid gestrooid. Zetmeel reageert met jodium in aanwezigheid van het water uit het zweet en geeft een donkerblauwe-zwarte verkleuring op de plaats van de zweetdruppel.

Behandeling

Botuline Toxine zal in een kleine dosis in de huid gespoten worden en blokkeert het eiwit die de werking van de zenuwen die de eccriene (zweet) klieren prikkelen. Hierdoor wordt voorkomen dat de klieren zweet produceren.

Het is een korte behandeling die ongeveer 10 minuten duurt. De injecties kunnen wat vervelend en pijnlijk zijn, maar een verdoving is niet nodig. Botuline Toxine injecties geven over het algemeen weinig bijwerkingen. De complicaties die het meest voorkomen zijn pijn, blauwe plekken, irritatie of zwelling op de injectieplaats. Deze bijwerkingen zijn onschuldig en verdwijnen snel.

Twee weken na de injecties werkt de Botuline Toxine volledig. Dan is het resultaat dus voelbaar en zichtbaar. Na de behandeling wordt het zweten tot ongeveer 95% minder op de geïnjecteerde plekken. Als het niet goed genoeg werkt dan kan de arts besluiten om opnieuw wat Botuline Toxine in te spuiten. Het effect van de behandeling houdt ongeveer 6 tot 12 maanden aan. Daarna zijn nieuwe injecties nodig. Mochten de injecties uiteindelijk niet werken, dan kunnen de zweetklieren operatief worden uitgeschakeld.